Kitap okuma konusunda hız kazanmaya çalışıyorum bir süredir. Kondisyonumu kaybettiysem eğer, tekrar okuyarak hile yaptığım bazı kitaplar var. Murat Gülsoy ve Yekta Kopan'ın öyküleri mesela. Hayalet Gemi sayesinde aynı anda keşfettiğim, aynı yolun yolcusu iki yazar. Romana da yöneldi ikisi de ama bana aynı tadı vermediler. Keşke tekrardan öyküye dönseler, hap kadar hikayeler yazsalar, bir kitapta yirmi ayrı karakter yaratsalar. Bu şekilde, ne kadar okusam da bıkmadığım bir başka kitap da Fareler ve İnsanlar. Buraya gelmeden önce yanımda bulunsun diye almıştım son dakikada. Cuma konsere giderken trende boş durmamak için başlamıştım, dün bitirdim. Böyle bir hikaye kurgulamak için ne gerekli insana? Hayalgücü tek başına yeter mi, yoksa o yollardan geçmiş olmak mı gerek? Kitapta yazan hayat öyküsüne göre, Steinbeck sırf yaratacağı karakterlere yakın olmak için ırgatlık, tezgahtarlık, marangozluk gibi işlerde çalışmış. Acaba yeteneği olmasaydı, istese de yazamasaydı, pişman olur muydu tercihlerinden?
acıklı değil midir ama sonu,haksızlık değil mi? çok acı verir bana her okuduğumda o kitap :(
YanıtlaSil