10 Eylül 2011

evrim teorisi göreve..



Avusturya ile yapılan her milli maçta, gazetelerin spor sayfalarında "Viyana kapılarına dayandık" muhabbeti yapılmasında neden ısrar ediliyor acaba? Tarihin sararmış sayfalarında yerini almış bir mağlubiyetin intikamını, yüzyıllar sonra yeşil sahalarda aramanın arkasındaki düşünce yapısı ne zaman emekli edilecek zihinlerden? Aşağıdaki videoyu önüne koyan bir dünya vatandaşına, sahip olduğu pasaporttan utanmadan nasıl cevap verebilir ki insan?


Kabul edilmemenin, öteki olmanın gürültüsü bu. Sesini duyurabilme fırsatı eline geçince, hayvanlığa yönelme içgüdüsünü bastıramayan bir grubun tepkisi. Ben utanıyorum sizi görünce, Avrupalı önyargıyla yaklaşmış, çok mu?

Beirut

Beirut - Paradiso@Amsterdam - 08.09.2011 - 25 €


Sahneye çıkan adam '86 doğumlu ve üçüncü albümünü bu sene içinde yayınladı. Genç yaşında başarıya/paraya/şöhrete ulaşan çok sayıda insan var ama sanatçı kimliğiyle, aklından/yüreğinden geçenleri müzikle ya da edebiyatla ifade edenlerin yerleri tabi ki apayrı. 25 yaşında Paradiso'da sold-out konser veren Zach Condon, nam-ı diğer Beirut, nasıl olmuş da gelmiş buralara diye internette dolaşıyorum. Liseyi bitirmemiş, 17 yaşında Avrupa'yı dolaşmak üzere yola çıkmış, burada doğu avrupa ezgileriyle tanışmış ve bu sayede Beirut'un temellerini atmış birinden bahsediyoruz. Verdiği kararların arka planını bilmesem de, Beirut, hayat insana ne kapılar açıyor muhabbetinin yaşayan bir örneği sanki.

Dediğim gibi, konser günler öncesinden sold-out durumda. Sahneye çıkan grubun her bir üyesi "ben iyi aile çocuğuyum diye bağırıyor; davulcunun pantalon içindeki gömleği ve tromboncunun yeleği bu konuda beni etkilemiş olabilir. Madem gelmiş, gidip görelim şeklinde yola çıktığım bir konser olduğu için tanıdık şarkıların sayısı 3'ten fazla değil ancak kulağa çalınan müzikten zevk almak için bir engel değil bu. Uzun bir süre sonra, distortion duymadan çıkıyorum bir konser salonundan.

Scenic World
Nantes