Iron Maiden - Gelredome@Arnhem - 08.06.2011 - 60€
Konserin açıklanmasının ertesi günü iki tane bileti almıştım zaten, 8 haziran gelsin diye kasımdan beri geri sayıyordum. Konser Hollanda'nın en büyük kapalı konser mekanı ve Vitesse'nin stadı olan Gelredome'da olduğu ve Gelredome'da Amsterdam'a bir saat mesafedeki Arnhem'de olduğu için işten öğleden sonrasını izin almıştım. Öğleden sonra üç gibi kiralık arabamızla yola çıktık. Arnhem'e girdikten sonra Iron Maiden tabelaları otoparka doğru yönlendirdi bizi, oradan da otobüsler ile konser alanına.
Saat beş gibi alana vardığımızda etrafta öyle çılgın bir kalabalık yok, hafta içi nedeniyle heralde diye düşünüp avutuyorum kendimi. Elektronik müziğin en popüler temsilcilerinin çıktığı bir ülkede rock ve metal müzik doğal olarak yeterli ilgiyi çekmiyor hiç bir zaman. Alan dolar mı, Maiden'a rezil olur muyuz düşüncelerini bir kenara kaldırıp merchandise standına gidiyoruz. Gazımız had safhada, birer tour t-shirt'ü çekiyor kardeşim ikimize de. Tam zamanında, altıda kapılar açılıyor saha içindekiler için. Sahneye kısmen yakın bir yerde konuşlanıyoruz; ne izdihamdan telef olacak kadar önlerde, ne de konseri sabit şekilde izleyenlerin arasında kalacak kadar uzakta. Hollanda'da olduğumuzu hatırlıyorum sonra, öğle yemeklerinde bile süt içen, boy ortalaması 1.80 olan adamların memleketi. Sahneyi rahat görmek imkansız maalesef.
Saat dokuzda sahneye çıkan Iron Maiden bu turnedeki klasik setlist'ini çalıyor ve iki saat sonunda konser bitiyor. Konser iyiydi, güzeldi demek gereksiz; aylardır bu konseri bekliyorduk zaten. Gelmiş geçmiş en büyük grup olarak gördüğüm adamları sahnede izlemenin ve şarkılarına bağırarak eşlik etmenin üzerimdeki etkilerini kolay kolay ifade edemem. Ergenlik çağındaki birinden bunları duymak standart olabilir belki ama 28 yaşındaki birinin hala böyle heyecanlanmasını olumlu olarak değerlendirmek istiyorum.
Steve Harris'e de özel olarak değinmem gerek bence. "Keşke hobim işim olsa" geyiği vardır, bu adam onun canlı hali işte. 54 yaşında ve hala sahnede ayak basmadık yer bırakmıyor, hala bütün şarkıların sözlerine eşlik ediyor. Gitar çalarken keyif aldığını ve mutlu olduğunu her halinden anlayabiliyor insan. Iron Maiden gibi bir grubu kurmuş olması ve şarkılarının hemen hepsinde imzasının olması da cabası. Seviyoruz seni Steve Harris.
Heaven Can Wait
2 Minutes to Midnight
Running Free
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder