Hareketli, hem de en güzelinden hareketli bir haftanın ardından sakin bir yaşama geri döndüm. Oradayken bahsetmiştim bazılarına: Burada hayat, sınırları belirli bir aralıkta stabil bir şekilde akarken; İstanbul'da bu aralık o kadar kocaman ki, salınımlardan ister istemez ruh halin de etkileniyor. Hem artı tarafta, hem de eksi.. Akşam dışarı çıktığında ne kadar eğlendiğini, trafikte ne kadar sinirlendiğini, kafan bir şeye takılınca ne kadar üzüldüğünü de bu aralık belirliyor diye düşünüyorum.
Belki de bu sakin yaşam şehirden bağımsız bir şekilde, öğrencilikten çalışma hayatına geçen herkesin kaderi. İstanbul'a gelişlerimde herkesi görmeye uğraştığım, bütün dostlarımın ayrı kaldığımız zamanda neler yaptığını öğrenmeye çalıştığım için hayat bu şehirde çok hareketliymiş gibi geliyor. Belki de herkes aynı rutin hayatın bir başka versiyonunu yaşıyor sadece. Bilemiyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder