Utanç

Hollandalılar ülkeleriyle gurur duyan insanlar. Milli maçlar sırasında ya da milli kutlamalarda gösterdikleri içten heyecan örneğin... Giydikleri turuncu kıyafetlerden, ellerindeki bayraklardan ülkeleriyle ne kadar gurur duyduklarını söyledikleri şarkıları, marşları anlamasanız da farkedebiliyorsunuz. Neden bu kadar gururlular peki? Dünya tarihini değiştirmiş kişilerin/buluşların/olayların ne kadarı bu coğrafyada doğmuş, ne kadarı bu küçük ülkede yaratılmış ya da ne kadarı suyun işgal edilmesiyle yaratılmış bu topraklarda gerçekleşmiş? Önemsiz bir kısmı herhalde. Neden ülkeleriyle bu kadar gurur duyuyorlar o zaman? Bir kısmı saf bir milliyetçilik duygusu ile yapıyordur bunu. Geneli ise, benim yorumum, ülkeleri kendilerini utandırmadığı için. Aksi bir durumda da bunu rahatça konuşabildikleri ve gerektiğinde özür dilemeyi bildikleri için.

Dönüp bir de "akdenize bir kısrak başı gibi uzanan memleket"e bakıyorum, "bir orman gibi kardeşçesine" yaşamayı hayal ettiğimiz memlekete. Hrant Dink'in katillerinin iki tane milliyetçi çapulcu olduğuna inanmamızın beklendiği bir ülkeyle nasıl gurur duyabilir ki insan? Devletinin 34 vatandaşını bombaladığını ve özür dilemediğini kime, nasıl açıklayabilirsin ki? 11 yaşındaki hamile çocukların "kocasına" teslim edildiğini insanlığından utanmadan nasıl anlatabilirsin? Ya dört duvar arasına mahkum edilmiş öğrencileri? Kitabın bombadan daha tehlikeli olduğuna inanan bir devlet adamını?

Gurur duymak demiştik değil mi? Hrant Dink'in öldürüldüğü gün, benim utanç duymaya başladığım gündü. Bugün de hiç bir zaman gurur duymayacağımı anladığım gün.