Wer, Wie, Was

Yıllar, yıllar sonra tekrar Hausaufgabe yapmaya başladım. Gerçi sonunda bir "sınav yazmayacağım" ancak gene de konuşmaya çabalarken heyecanlanıyor insan. Dün itibariyle Goethe'deki almanca kursumun ikinci haftasını geride bıraktım. İlk izlenim: almancam sıçmış. Hiç bir zaman zaten çok parlak durumda değildi ama Erörterung yazmış bir bünyeden daha fazlasını bekliyor insan. Gene de umutluyum; 2-3 kelimelik cümlelerle başlayıp Nebensatz'lara kadar uzanmayı umuyorum bu 14 haftanın sonunda.

Tabi ki kurstakilerin ben dahil 2 kişi dışındaki hepsi dutch. Doğal olarak adamlar dutch konuşabildiğimi düşünüyorlar. Bilmediğimi söyleyince önce "dutch bilmiyosan almanca senin neyine" şeklinde bir bakış atıp, "demek işte ihtiyaç duyuyorsun" ile sohbete devam etmek istiyorlar. Ancak gene elleri boş dönünce "ne sikime burdasın o zaman" noktasına varıyoruz hep beraber. Dünyanın en çakma ve kaba dilini konuşuyosanız benim suçum ne!!