Sevmediğim bir işim var. Bir şekilde girdiğim, ikinci senemi tamamladığım bir iş. Bana göre olmadığını daha başında anladığım ama bir şekilde bu zamana kadar devam eden, en azından iki-üç sene daha devam edecek bir iş. Son günlerde ne kadar çabuk sinirlendiğimi farkediyordum ki; hafta içinde bir müşteriyi azarladım telefonda, hem de diğerlerine göre daha az hakeden bir tanesini. Sonrası pişmanlık tabi ki. O gün benim için rezil oldu doğal olarak. Kafamda sürekli kuruyorum "unutur mu acaba?", "bir dahaki sefere telefonda nasıl konuşacak?" vs. Ertesi gün gene konuştuk telefonda, hiç bir şey olmamıştı sanki. Pişman olduğumu karşı taraf da anladığı için hiç üzerinde durmamıştı. Ben ise kafamda kurduğum senaryolarla baş başa kalmıştım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder